Blog

   Otrzymałem właśnie w ramach Społecznego Towarzystwa Oświatowego do zaopiniowania projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli. Świadomy zmiany wprowadzonej niedawno w stosownych zapisach Karty Nauczyciela z ciekawością zajrzałem do tego dokumentu, aby zobaczyć, jak wielki sukces osiągnęły związki zawodowe (vide zdjęcie).

   Dla słabiej zorientowanych - nowelizacja Karty w tym zakresie polegała na wykreśleniu pięciu punktów (14-18) z artykułu 6a, w których mowa była o obowiązku stworzenia w każdej placówce regulaminu określającego wskaźniki, w oparciu o które dyrektor miałby stwierdzić, w jakim stopniu nauczyciel spełnia poszczególne kryteria oceny pracy (a jest ich – i pozostało nadal – od 9 do 23, w zależności od stopnia awansu zawodowego).

   Coś mi tu od razu brzydko pachniało, jako że ta zmiana w żadnym stopniu nie dotyczyła istoty obowiązującej od pół roku koncepcji oceniania pracy. Ot, usuwała jeden (fakt, że pracochłonny) dokument, pozostawiając poza tym całe biurokratyczne misterium mierzenia miłości centymetrem. Myślałem jednak, że w szczegółach obraz okaże się bardziej optymistyczny. Jakież więc było ogromne moje zdziwienie, gdy zobaczyłem, że cała zmiana rozporządzenia zmieściła się na niespełna dwóch stronach, a w jej efekcie – co za chwilę wykażę – system lada moment stanie się jeszcze bardziej niekorzystny dla nauczycieli.

   Cóż zmieniono w zasadach oceny? Ano dokładnie tyle, co w Karcie – zniesiono obowiązek ustalenia szkolnego regulaminu, określającego wskaźniki do poszczególnych kryteriów. Co zaproponowano w zamian? Otóż, proszę państwa, dokładnie nic! Bo jest niczym obowiązek zastosowania trzystopniowej skali dla każdego kryterium i wzór na wyliczenie oceny procentowej. Niczym, co miałoby znaczenie.

   Według nowej regulacji dyrektor przydzieli nauczycielowi dla każdego kryterium od zera do trzech punktów, już nie w oparciu o określone i zapisane w regulaminie wskaźniki, ale po prostu… o własne widzimisię. Oczywiście nadal będzie musiał uzasadnić ocenę, ale bez wskaźników będzie to tym łatwiejsze do napisania, a trudniejsze do podważenia w postępowaniu odwoławczym. Prawdziwymi (i jedynymi) beneficjentami tej zmiany będą pracownicy kuratoriów, bowiem zwolni ich ona ze studiowania sążnistych regulaminów przy rozpatrywaniu odwołań. Będą mogli je rozpatrywać już nie w odniesieniu do regulaminów, ale jedynie wg własnego uważania.

   O ile pamiętam, zarówno związki zawodowe, jak nawet chyba Rzecznik Praw Obywatelskich zarzucali MEN-owskiej koncepcji oceny pracy nauczyciela, że wprowadza niejednolite kryteria w skali całego systemu, łącząc je zarazem z jednolitym przecież systemem awansu zawodowego. Czy przez narzucenie skali od 0 do 3 uzyskujemy jednolitość? Owszem, na papierze – bo każdy nauczyciel będzie oceniony wg tych samych od 9 do 23 kryteriów, w tej samej skali 0-3, przeliczanej następnie na wynik procentowy. W praktyce wciąż będzie tyle systemów wartościowania pracy, ilu oceniających dyrektorów. Których zresztą to samo zjawisko dopadnie, tylko piętro wyżej, gdy przyjdzie do oceniania ich pracy w kuratoriach – również bez jakichkolwiek wskaźników.

   Szanowni Związkowcy! Nie pogratuluję Wam sukcesu, bo ministra zakpiła sobie z Was i nas wszystkich, krzycząc, że wyprowadza z mieszkania kozę rabina, w rzeczywistości instalując w nim jakieś bliżej nieokreślone zwierzę. A że dyrektorzy placówek bywają różni, tu i ówdzie okaże się, że jest to Smok Walwelski, bynajmniej nie ten sympatyczny z „Porwania Baltazara Gąbki”.

   Na profilu fejsbukowym ZNP czytamy:

W poniedziałek, 10 grudnia odbędą się rozmowy ZNP z Anną Zalewską. Tematem spotkania będzie m.in. ocena pracy nauczycieli. Po naszej interwencji minister edukacji wycofała się z nowych zasad oceny pracy nauczycieli. Nie będzie już szkolnych regulaminów zawierających wskaźniki. Teraz chcemy rozmawiać m.in. o liście kryteriów, bo obecne są np. niemal niemożliwe do zrealizowania dla nauczycieli specjalistów: pedagogów, psychologów, bibliotekarzy. A to oznacza odebranie im szans na zdobycie wyróżniającej oceny.

   Otóż, Drodzy Związkowcy, jak napisałem powyżej, minister edukacji wcale nie wycofała się z nowych zasad oceny! Oszukuje Was! Był czas, że postulowaliście przywrócenie poprzedniego sposobu oceniania, może nie idealnego, ale lepszego niż ten „dobrze zmieniony”. Podejmując rozmowy na temat kryteriów w istocie sankcjonujecie szkodliwe rozwiązanie.

   W podsumowaniu opisanego tutaj epizodu wojny polsko-polskiej muszę ze smutkiem stwierdzić, że gdybym był zawziętym wrogiem naszego kraju i chciał mu jak najbardziej zaszkodzić, na polu edukacji nie zrobiłbym niczego innego, niż uczyniła w ciągu ostatnich trzech lat minister Anna Zalewska.